ای مهربان تر از برگ ...
پیامبر مهربانی(ص) فرمودند: «زمانی بر مردم می آید که ماندن بر دین حق مانند نگه داشتن گلوله آتش در دست است.»
خواستم برای مهربانترین مرد عالم هستی به تفصیل بنویسم، دیدم این حدیث از سخنان ناگفته لبریز است.
امروز، همۀ ما بین هزاران مُبلّغی زندگی میکنیم که مردم را دعوت به مسیحیت، یهودیت، بهاییت و آیینهای نوظهور میکنند. ما اما چرا خیالمان جمع است که دین محمد(ص) نیازی به تبلیغ و ترویج ندارد؟
آیا آنچه امروز بین برخی سیاستمداران و روحانیون و قُضات و آقازادههای این مملکت میبینیم، تصویری از محمد(ص) است؟
اسلام را بین این جماعت جستجو نکنید!
اینها تنها عاملی برای دلزدگی مردم از آیین پیغمبری هستند که رحمة للعالمین است (و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین: و تو {محمد(ص)} را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم*). چرا در این وانفسای لعنتی فساد و فجور و دروغ و رذالت، محمد(ص) را به دوستانمان نمیشناسانیم؟
چرا حواسمان به رسالتی که بر دوش داریم نیست؟
چرا بیتفاوتیم؟
*هفتمین نشانه از سورۀ انبیا.
لینک مرتبط: